Zespół Szkół Fototechnicznych
nawiązuje w swej tradycji do Państwowej Szkoły Fotograficznej, powołanej w Warszawie w roku 1929 przy Państwowej Szkole Przemysłowo-Handlowej na ulicy Górnośląskiej 31.
W roku 1934 Państwowa Szkoła Fotograficzna została przeniesiona do gmachu Szkoły Graficznej przy ulicy Konwiktorskiej nr 2. Zmieniono w tym czasie nazwę. Brzmiała ona: Państwowa Koedukacyjna Szkoła Fotograficzna. Placówkę tę przekształcono po reformie szkolnej w państwowe Liceum Fotograficzne.
Popularność i liczebność Szkoły w okresie poprzedzającym wybuch wojny stale rosły.
Placówka nie przerwała swojej działalności w okresie okupacji i istniała jako Szkoła Fotograficzna II stopnia. Niezależnie od szkolenia oficjalnego prowadzono tajne nauczanie, realizując je przez cały okres okupacji aż do wybuchu Powstania Warszawskiego.
23 lutego 1945 roku wydana została uchwała Komisji Oświaty KRN powołująca nowa szkołę pod nazwą: 4-letnie Miejskie Koedukacyjne Gimnazjum Fototechniczne. Siedzibą Szkoły było mieszkanie prywatne na Grochowie przy ulicy Łukiskiej 19. Do I klasy przyjęto z 200 kandydatów około 50 uczniów. Brakowało wszystkiego: książek, zeszytów, sprzętów i urządzeń. Organizatorem i pierwszym dyrektorem Szkoły był mgr Zbigniew Pękosławski. Jego zasługą było opracowanie nowych programów, w których racjonalne szkolenie zawodowe łączyło się z wiedzą ogólną. 
W miarę rozrastania się Szkoły jej lokalizacja w prywatnym mieszkaniu była niemożliwa i wiosna1947 roku nastąpiło przeniesienie na ulicę Stawki 5. Była to lokalizacja przejściowa. Kolejna przeprowadzka nastąpiła po roku do odgruzowanego budynku przy ulicy Spokojnej 13.
Dyrektor Pękosławski zgromadził w Szkole liczny zespół znanych fotografików i fotografów. Byli to: Marian Dederko, Anatoliusz Masłowski, Włodzimierz Kirchner, Tadeusz Zalewski, Józef Pełczyński, Anatol Węcławski, Aleksander Sołtan, Witold Dederko,Tadeusz Kordys, Zdzisław Wdowoński, Witold Hunsdorfer, Bogdan Skórzewski, Irena Michałowska-Dawiowicz i inni.
Miejskie Gimnazjum Fototechniczne w Warszawie posłużyło jako model w organizowaniu szkól o podobnym charakterze w Katowicach i Łodzi.
Programem Szkoły zainteresowały się placówki oświatowe szkolnictwa zawodowego państw ościennych: Czechosłowacji i ZSRR.
1 września 1948 roku w budynku przy ulicy Spokojnej 13 rozpoczęto naukę pod wspólną dyrekcją – oprócz Miejskiego Koedukacyjnego Gimnazjum Fototechnicznego – również, będące w likwidacji 2-letnie Państwowe Liceum Fotograficzne, istniejące już od okresu międzywojennego przy Szkole Poligraficznej.
W latach 1952-54 dyrektorem Szkoły była mgr Irena Pękosławska.
W tym okresie profil nauczania uległ istotnej zmianie. Uwzględniając potrzeby rozwijającej się gospodarki narodowej uruchomiono nowe kierunki kształcenia, powołując wydziały: technologii materiałow światłoczułych i obróbki filmów.
W roku 1951 zmieniono nazwę Szkoły na Technikum Fototechniczne i podporządkowano ją organizacyjnie Centralnemu Urzędowi Kinematografii.
W roku 1954 utworzono w budynku przy ulicy Spokojnej w oparciu o bazę materialną szkoły młodzieżowej – Zaoczne Technikum Kinematografii.
W roku 1955 dyrektorem Szkoły został mgr Mieczysław Nykowski. Od 1958 roku czteroletni okres nauczania został w Technikum przedłużony do lat pięciu, co było podyktowane zmianami programowymi.
Potrzebami gospodarki narodowej była podyktowana decyzja o powołaniu w roku 1959 Państwowej Szkoły Fototechnicznej dla maturzystów. Istniała ona tylko jeden rok i wykształciła 35 absolwentów.
Od 1959 roku istnieje Zasadnicza Szkoła Fototechniczna, której powołanie uzasadnił szybki w tym okresie rozwój Warszawskich Zakładów Fotochemicznych.
W roku 1961 otwarto w Technikum nowy wydział fotografii technicznej. Na ten czas przypada powiększenie powierzchni szkoły o dwa nowe budynki – gmach laboratoriów i salę gimnastyczną. jednocześnie powiększono teren szkoły organizując na nim boisko.
Szkoła wzbogaciła się o liczne urządzenia i została wyposażona w nowy sprzęt. 1 września 1963 roku uruchomiono wydział kinotechniczny.
W roku szkolnym 1963/64 obowiązki dyrektora pełnił mgr inż. Jan Młodzki. 
W latach 1964-1982 roku dyrektorem Szkoły była mgr Helena Walczak-Witek. W tych latach położono duży nacisk na pracę wychowawczą Szkoły, budowanie jej tradycji i tworzenie szkolnego ceremoniału. Towarzyszyły temu wielkie wydarzenia: nadanie w 1968 roku Technikum Fototechnicznemu imienia Jurija Gagarina, wręczenie Szkole sztandaru ufundowanego przez zakład opiekuńczy – Warszawskie Zakłady Fotochemiczne FOTON, utworzenie Izby Tradycji.
W latach 1965-1982 wicedyrektorem szkoły d/s pedagogicznych był dr Andrzej Kotecki. Pan Kotecki zabiegał o stały rozwój i wysoki poziom kształcenia zawodowego. Był współtwórcą wielu nowych kierunków kształcenia zawodowego tj. kinotechnik, fotograf, technolog materiałów światłoczułych i obróbki filmów, fotolitograf. Napisał wiele cennych podręczników o fotografii. Ściśle współpracował ze środowiskiem fotograficznym.
Z dniem 1 września 1976 roku,decyzją władz oświatowych, powołano Policealne Studium Zawodowe Nr 7 o dwóch kierunkach kształcenia: realizacja i eksploatacja filmowo-telewizyjna oraz fotografia.
W latach 1982-1989 dyrektorem szkoły był mgr inż. Dariusz Przetacki W tych latach istotnym zmianom ulegał profil nauczania: od technologii materiałów światłoczułych i obróbki filmów, realizacji i eksploatacji filmowo-telewizyjnej po fotografię techniczną.
W latach 1989-2006 dyrektorem Szkoły był mgr inż. Edward Habas. Pan Edward Habas jest absolwentem Wydziału Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Jest inicjatorem i współtwórcą nowego kierunku kształcenia w zawodzie fototechnik realizowanego w naszej Szkole już od 1996 roku. Kierunek fototechnik wychodzi na przeciw nowym technologiom oraz trendom w fotografii technicznej, usługowej i artystycznej oraz wymogom współczesnego rynku pracy.W roku szkolnym 2000/2001 mury naszego Technikum opuścili pierwsi absolwenci o specjalności fototechnik.
Zasługą kierownictwa szkoły było pozyskanie 150 zakładów fotograficznych, firm, studiów reklamy do współpracy w ramach kształcenia praktycznego naszej młodzieży. Ten bardzo ważny etap szkolenia zawodowego stanowi mocny punkt przygotowania młodzieży do aktywności na rynku pracy zarówno fotograficznym jak i multimediów.
Atrakcyjnym uzupełnieniem szkolenia praktycznego stały się corocznie organizowane (od 1999 roku) zagraniczne staże zawodowe w Niemczech. Uczestniczyli w nich wyróżniający się uczniowie naszej szkoły.
Staraniem Dyrektora i nauczycieli przedmiotów zawodowych od 2004 roku przy Zespole Szkół Fototechnicznych Fototechnicznych funkcjonuje Centrum Egzaminacyjne do przeprowadzania zewnętrznych egzaminów potwierdzających kwalifikacje w zawodach fototechnik i fotograf.
Od 1 września 2006 roku dyrektorem szkoły jest mgr inż. Grażyna Dobrzyńska-Klepacz. Z jej inicjatywy w szkole policealnej powstają klasy realizujące nauczanie włączające dla uczniów niesłyszących, co rozszerzyło ofertę zawodów 
dla młodzieży z deficytem słuchu. W technikum i szkole zasadniczej wprowadzone zostają nowoczesne programy nauczania przedmiotów zawodowych. Przygotowują one skuteczniej do wymogów egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe oraz wyzwań współczesnego rynku pracy.
Kształcenie zawodowe w technikum od roku 2010 odbywa się nie tylko w systemie przedmiotowym, lecz także modułowym. Pozwala to na lepsze łączenie teorii z praktyką, czego naturalną konsekwencją jest uzyskiwanie wyższych kompetencji.
Codziennością w życiu szkoły jest obecność problematyki międzynarodowej. Jej rozwój dokonuje się na wielu płaszczyznach. Uczniowie z powodzeniem realizują corocznie projekty Unii Europejskiej, dzięki którym zwiększają swoje kompetencje interkulturowe i umiejętności zawodowe. Jesteśmy gospodarzami spotkań międzynarodowych i gościmy w takich krajach jak: Niemcy, Holandia, Austria, Turcja, Czechy, Litwa i Rumunia.
Zupełnie wyjątkową szansą dla młodych twórców jest możliwość prezentacji swego dorobku artystycznego na wystawach organizowanych w reprezentacyjnych miejscach Warszawy. Pojawienie się takich perspektyw to owoc szerokiej współpracy z różnorodnymi instytucjami krajowymi i zagranicznymi.
Obok fotografii, która cieszy się naturalnym zainteresowaniem uczniów, mają oni możliwość rozwijania swoich innych talentów. Od 2006 r. istnieje zespół muzyczno-wokalny, który na swoim koncie odnotował niejeden sukces i ubarwił niejedną uroczystość szkolną i miejską.
Czyniąc z kształcenia zawodowego priorytet, dyrektor wykazuje szczególną aktywność i dbałość o zasoby dydaktyczno-technologiczne szkoły. Powstały nowe pracownie komputerowe z oprogramowaniem graficznym, centrum multimedialne, nowocześnie wyposażone studia fotograficzne, a także boiska szkolne przystosowane do uprawiania różnych dyscyplin sportowych.
Istotnym zadaniem całego środowiska szkolnego było aktywne promowanie swojej placówki. Jego efektem był znaczny wzrost zainteresowania zawodem fototechnika, fotografa i szkołą. Czołowe miejsca wśród szkół rekrutujących młodzież gimnazjalną są tego niezaprzeczalnym dowodem.
Aktywna praca Rady Pedagogicznej i właściwa motywacja uczniów przyczyniły się do uzyskania przez szkołę ważnych, bo będących ukoronowaniem jej wysiłków, tytułów: „Szkoła 2.0”, „Szkoła w ruchu”, „Szkoła z pomysłem”, „Uczniowie z klasą”, „Szkoła Dialogu”, „IT-Szkoła”, a także certyfikatów: WARS i SAWA dla szkół wspierających uczniów uzdolnionych, „WF z klasą”, „Puls dobrego serca” oraz ,,Szkoła przyjazna wolontariatowi”. Placówka jest także corocznie laureatem warszawskiego Turnieju Zawodów, a w roku 2015 uzyskała w nim I miejsce. Realizacja licznych projektów międzynarodowych przyniosła szkole wyróżnienie Prezydenta m. st. Warszawy za jakość współpracy zagranicznej.
W uznaniu wyróżniających się w skali kraju wyników egzaminów maturalnego i potwierdzającego kwalifikacje zawodowe szkoła otrzymała certyfikaty miesięcznika Perspektywy „Złote Technikum 2015” i „Srebrne Technikum 2014”. qerwrrwerwer
